behandelen Archieven - Pagina 3 van 9

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte?

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? De oorzaak van de ziekte van Parkinson ligt in een verminderd functioneren van de substantia nigra. Dit is een hersenkern die dopamine maakt, wanneer deze kern minder actief wordt of te gronde gaat wordt er minder dopamine gemaakt. Dit veroorzaakt de klachten die bij de ziekte van Parkinson horen. De onwillekeurige trillende bewegingen en de stijfheid. Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming bij de behandeling van de klachten die het gevolg zijn van de ziekte van Parkinson.

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? Hoe bekijkt de embryonaal geïntegreerde osteopathie de ziekte van Parkinson en de klachten die deze ziekte genereert. In de traditionele Chinese geneeskunde wordt de oorzaak hiervoor gezocht in een chronisch letsel aan het been. De embryonaal geïntegreerde osteopathie neemt dit ook als uitgangspunt. Vanuit de benen wordt informatie over dit letsel in het been op 2 manieren naar de hersenen gestuurd. Via vitale en gnostische zenuwbanen, de vitale route informeert de hersenen over pijn, grove tast en temperatuur. Deze banen zijn evolutionair oud en hebben geen myelineschede en daardoor niet gevoelig voor druk en trek. De gnostische banen sturen informatie over trillingen, beweging en fijne tast naar de hersenen, deze routes zijn veel minder oud en deze zenuwbanen hebben wel een myelineschede. De myeline is een isolatielaagje, dat voornamelijk uit vet bestaat, om de zenuwbaan heen. Dit zorgt ervoor dat de prikkelgeleiding van deze gemyeliniseerde zenuwen zeer snel is. Maar deze zenuwen met myeline zijn wel heel kwetsbaar voor druk en trek, m.a.w. ze vallen bij spanningsverhoging in het verloop van de zenuw sneller uit en kunnen dan hun prikkel niet aan het doel afleveren.

De vitale route uit het been naar de hersenen (specifieker naar de thalamus/hypothalamus) heeft in zijn verloop een aftakking naar de substantia nigra, deze aftakking zorgt voor een vermindering van de activiteit van de substantia nigra. Een pijnprikkel in het been zorgt dus voor een vermindering van de dopamineafgifte in deze substantia nigra. Normaal wordt de sensor die informeert over de vitale prikkelbron weer geremd door de hypothalamus. De hypothalamus ontvangt informatie uit de vitale en gnostische banen over het letsel. Als deze twee banen hun prikkel naar de hypothalamus kunnen sturen zorgt die ervoor dat de vitale prikkelaanvoer naar de hersenen vermindert. Hierdoor wordt de rem op de substantia nigra-activiteit weer opgeheven.

Problemen ontstaan mogelijkerwijs wanneer de doorgifte van de ‘kwetsbare’ gnostische zenuwen geblokkeerd wordt, als de hypothalamus die informatie niet meer binnenkrijgt remt hij de vitale aanvoer niet en gaat de afremming van de substantia nigra door en is deze minder in staat om dopamine te maken. De gnostische route naar de hypothalamus is vooral kwetsbaar in zijn verloop/passage door de schedelbasis.

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? De osteopathische behandeling zal dus plaatsvinden onder andere in de schedelbasis, om daar de doorgifte van de gnostische zenuwen beter te maken en ook aan de benen, er moet gezocht worden naar de regio in de benen die verantwoordelijk is voor de aanvoer van de vitale prikkelbron. Om op deze manier de gevolgen van de ziekte van Parkinson te proberen te beïnvloeden

Als u meer wilt weten over Parkinson, kan osteopathie helpen bij deze ziekte, kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Ischias, ischialgie, uitstralende pijn in een been, hoe & wat?

Ischias, ischialgie, uitstralende pijn in een been, hoe & wat? Maarten Heemskerk, Osteopathie Haarlem, gebruikt embryonaal geïntegreerde osteopathie om ischias, ischialgie, uitstralende pijn in een been te behandelen.

Als je pijn in je rug hebt en de pijn staalt uit naar bil, bovenbeen of soms zelfs verder het onderbeen in spreekt men vaak van ischias of ischialgie. Meestal valt meestal dan ook als mogelijke oorzaak de term hernia. images Als er een hernia is in de rug is er een beschadiging van de kraakbeenschijf (discus) die tussen twee wervels in zit waarbij de kern (nucleus) van de schijf door de beschadiging is gaan uitstulpen. Deze uitstulping (hernia) kan op een zenuw, die uit het ruggenmerg komt en het been in gaat, drukken en zo uitstralende pijn in dit been veroorzaken, dit heet ischias. Als dit gebeurt kan er door druk een beschadiging van de zenuw optreden. In zulke gevallen moet er natuurlijk snel geopereerd worden om de druk van de zenuw af te halen. Als de druk op de zenuw zo groot is zal er sprake zijn van een uitvallen van de functie van de zenuw, spieren zullen niet meer werken en vallen uit, reflexen van spieren zijn dan weg en ook zal er een deel van de huid van het been gevoelloos zijn. Daar kan je dan met een speld in prikken zonder dat je dit voelt. Vroeger werd bijna iedereen met rugpijn met uitstraling geopereerd. Tegenwoordig gebeurt niet meer, men heeft bij studies waarbij mensen gevolgd werden die deze klachten hadden geen verschil kunnen zien tussen groepen die geopereerd waren of die geen operatie hadden gehad.

Hoe kan de tussenwervelschijf nu zo makkelijk beschadigen met een hernia tot gevolg? Meestal is er een verstoorde beweeglijkheid van de wervelkolom die ervoor zorgt dat de tussenwervelschijf mechanisch verkeerd belast wordt en deze veel sneller kapot gaat. Als voorbeeld kan een deur met schanieren dienen, als de deur goed afgehangen is kan die miljoenen keren open en dicht gaan zonder dat de schanieren kapot gaan, wanneer de deur niet goed is afgehangen zorgt het openen en dichtdoen van de deur voor spanning op de schanieren die dan ook sneller kapot zullen gaan.

Om het goed bewegen van de wervelkolom goed te begrijpen kijken we als osteopaten oa. naar het ontstaan van de wervels en de tussenwervelschijven. De wervels ontstaan rondom de chorda. De chorda is de voorloper van de wervelkolom, doordat de grote buikslagader tegen de chorda aanligt worden door de klappen van de bloeddruk op de wand van de aorta delen van de chorda verbeend. Op een aantal plekken ontstaat geen bot maar blijft er kraakbeen achter, deze plekken verbenen niet, dit komt doordat er bloedvaten langs de chorda gaan groeien. Dit zorgt ervoor dat er op die plekken geen verbening plaatsvindt en een kraakbeenschijf, de discus, ontstaat.

Het ontstaan van de wervelkolom en van de discus is dus afhankelijk van de groei van bloedvaten. Deze groeien uit het hart, dus voor een goed functionerende discus is een krachtig werkend hart nodig. Nu snapt u ook waarom mensen met rugklachten meestal zeggen dat bewegen hun rugpijn goed doet, op dat moment laten ze het hart werken en stijgt de bloeddruk en daarmee verbetert ook de functie van de discus. Het hart ontwikkelt zich in ons lichaam door de vormende beweging van de darm, dit betekent voor ons dat als er delen van het darmsysteem niet goed bewegen het hart minder krachtig kan werken en dit is vaak één van de belangrijke factoren die ervoor zorgt dat een tussenwervelschijf kwetsbaar wordt. Dit is de manier waarop osteopathie het ontstaan van rugklachten bekijkt. Zoeken naar de oorzaken achter het ontstaan van klachten. Lees de ervaringen van Popko en Dennis, twee patiënten van mij met rugklachten.

Als u ischias, ischialgie, uitstralende pijn in een been heeft en wil weten of osteopathie u kan helpen, kunt u een bericht sturen of bellen (023 7200 920/ 06 141 80 360).

Hamstrings die te kort zijn en blijven ondanks rekken

Hamstrings die te kort zijn en blijven ondanks rekken. Voor veel mensen een herkenbaar probleem. Hoe komt dat en wat is er tegen te doen? Maarten Heemskerk, Osteopathie Haarlem, gebruikt embryonaal geïntegreerde osteopathie om te korte hamstrings te behandelen.

Als de spieren van de hamstrings ondanks veel rekken niet langer worden is het blijkbaar belangrijk voor deze spiergroepen om aangespannen te zijn en te blijven. Één van de belangrijkste redenen voor de hamstrings om aangespannen te blijven is het ervoor zorgen dat de zenuwen van de ischias niet teveel uitgerekt worden. De vliezen rondom het ruggenmerg lopen mee met de uittredende zenuwen in het been, ook om de ischiaszenuw lopen deze vliezen. Als er spanning is op dit vliezensysteem zullen de hamstrings gaan aanspannen om rek hierop te voorkomen.

Oorzaken hiervoor kunnen oa. zijn doorgemaakte hernia’s, ontstekingen in dit vliezensysteem en ook fixaties in de bovenbuik. Ter hoogte van de bovenbuik treedt de art. van Adamkowicz de wervelkolom binnen om het ruggenmerg van bloed te voorzien. wanneer er spanning op de bovenbuik is, bv. door maagklachten, galproblemen of leverstuwing, geeft dit een trekkracht op de art. van Adamkowicz. Hierdoor kan de diameter van dit bloedvat minder groot worden en zal het ruggenmerg niet optimaal van bloed voorzien. Daardoor kunnen o.a. de vliezen rondom het ruggenmerg stijver worden en zullen de hamstrings aanspannen om de ischias te beschermen. Uitstraling in het been kan het gevolg zijr liggen. Hoe kijkt embryonaal geïntegreerde osteopathie hiernaar? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt embryonale kennis om hamstrings te kort, Hoe ontstaat dat? oorzakelijk te behandelen.

Als u structureel stijve en te korte hamstringspieren heeft en wil weten of osteopathie u kan helpen, kunt u een bericht sturen of bellen (023 7200 920/ 06 141 80 360).

Glutenintolerantie, wat is het en hoe behandelt Osteopathie?

Glutenintolerantie, wat is het en hoe behandelt Osteopathie? Wat kan osteopathie doen bij glutenintolerantie? Gluten is een eiwit dat in granen zoals gewone tarwe, durum, gerst, rogge en spelt zit. Wanneer in de darm het verteren van eiwit niet goed gaat kan er een overgevoeligheid ontstaan, die zich oa. uit in krampen en pijn in de buik.

Verteren in de darm is eigenlijk niks anders dan het zo klein maken dat het de darmwand door kan en zo in de bloedbaan opgenomen worden kan. De vertering (van oa. eiwit) is vooral afhankelijk van de alvleesklier, de pancreas. Deze maakt verteringsenzymen die er voor zorgen dat lange ketens koolhydraten, vetten en eiwitten in enkelvoudige suikers, – vetten (vetzuren) en -eiwitten (aminozuren) gesplitst worden. Deze enkelvoudige stoffen kunnen door de darmwand heen en komen zo in de bloedbaan zodat ons lijf ze kan gebruiken. Naast verteringsenzymen maakt de alvleesklier ook koolzuursap, een base om het zuur dat door de maag geproduceerd wordt te neutraliseren. Dit is heel belangrijk, de enzymen van de alvleesklier werken namelijk alleen bij een pH (zuurgraad) van ongeveer 7. Als de pancreas te weinig koolzuursap maakt blijft de maaginhoud te zuur en werken de verteringsenzymen niet en kan voedsel ook niet gesplitst worden.

De alvleesklier kan koolzuursap en enzymen maken door de aansturing van de n. vagus. Deze zenuw moet een vrij verloop hebben van zijn begin, in de schedel, tot aan de alvleesklier. De basisgrondstof voor het maken van verteringsenzymen zijn aminozuren (enkelvoudige eiwitten). M.a.w. als de vertering in de darm slecht is worden er te weinig eiwitten gesplitst en heeft de alvleesklier dus ook te weinig grondstof en maakt te weinig enzymen. Als de alvleesklier te weinig enzymen maakt zal hij ook minder koolzuursap maken. Hierdoor wordt het milieu in de darm te zuur en werken de enzymen minder goed. Hierdoor blijft de vertering slecht, dit is een vicieuze cirkel. Ook zorgt dit ervoor dat de darmslijmlaag minder dik wordt, het te zuur milieu etst de slijmlaag weg. Dit betekent dan weer dat de darmwand doorlaatbaar wordt voor grotere moleculen en zo kunnen dan ook grotere eiwitketens binnenkomen in de darmcellen.

Door een slechte vertering blijven er in de darm grotere eiwitketens aanwezig die door het dunnere slijmvlies in de darmcellen komen. Dit zorgt voor ontstekingsreacties in deze darmcellen. Dit kan leiden tot pijn en krampen in de buik. Voordeel van dit proces is wel dat er door de ontsteking in de darmcel eiwit in aminozuren gesplitst wordt. Dit kan dan gebruikt worden door de pancreas voor het maken van verteringsenzymen.

Wat we vaak zien is dat mensen het eten van eiwitten gaan beperken, ze eten bv. gfeen gluten meer. Op de korte termijn geeft dit verbetering. Immers de ontstekingen in de darmwand verminderen, maar het betekent ook dat hierdoor nog minder aminozuur opgenomen wordt en de alvleesklier zal nog minder goed gaan werken. Na verloop van tijd is het gevolg dat eiwit nog slechter verteerd kan worden en dat mensen meer intoleranties voor andere eiwitten gaan ontwikkelen.

Het is dus belangrijk om het eten van vooral makkelijk verteerbaar eiwit aan te bevelen. Daarnaast moet de n. vagus bij blokkade worden vrijgemaakt en zullen osteopathische technieken worden ingezet om de pancreas in zijn functie te helpen.

Glutenintolerantie, wat is het en hoe behandelt Osteopathie? Als u wilt weten of osteopathie kan helpen bij uw darmproblemen, intoleranties of andere darmproblemen kunt u u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Eczeem, astma, hooikoorts en allergie, osteopathie kan helpen

Eczeem, astma, hooikoorts en allergie, osteopathie kan helpen. De meest voorkomende vorm van eczeem is atopisch of constitutioneel eczeem. Hiervan is bekend dat patiënten ook vaak last hebben van astma, hooikoorts en allergieën. Maarten Heemskerk, osteopaat van Osteopathie Haarlem, gebruikt embryonale kennis om eczeem, astma en allergie, osteopathie kan helpen oorzakelijk te behandelen.

Hoe kijkt osteopathie naar eczeem, astma, hooikoorts en allergie? De slijmvliezen van de luchtwegen en de darmen en ook van de holtes in het aangezicht zijn van origine één stuk ongedeeld weefsel. Tijdens onze ontwikkeling in de baarmoeder wordt dit weefsel verdeeld in darmslijmvlies, bekleding van de luchtwegen en de binnenkant van de aangezichtsholtes. Van deze delen neemt het darmslijmvlies het grootste deel voor zijn rekening. Als er irritatie ontstaat van het darmslijmvlies worden ook de andere delen erg gevoelig voor ontstekingen vanwege hun gezamenlijke oorsprong. Dit kan een factor zijn bij het ontstaan van astma, hooikoorts en allergieën.

Het slijmvlies van de darm, en dan mn. van de dunne darm is erg gevoelig voor zuurgraadveranderingen. Als de inhoud van de dunnen darm te zuur is irriteert dit de slijmvliezen hiervan en kan het deze zelf wegbranden. Zodat er gaten in de slijmlaag komen. De normale pH (zuurgraad) in de dunne darm is ongeveer 7, dit betekent een bijna neutrale zuurgraad. In de maag is het milieu, zeker na eten heel erg zuur. Deze kan wel een pH van 2 bereiken. Tussen de maag en de dunne darm zit alleen het duodenum (twaalfvingerige darm).

Tijdens de passage van het voedsel door het duodenum moet de darminhoud dus minder zuur worden, dit doet het lijf door o.i.v. hormonen o.a. secretine koolzuursap te produceren in de alvleesklier, de alvleesklier produceert naast dit sap ook verteringsenzymen. Die spuit dat in het duodenum, dit koolzuursap is een base die zuur neutraliseert. Hierdoor wordt de zuurgraad ongeveer 7 en kan de vertering in de dunne darm optimaal zijn en wordt het slijmvlies niet aangetast. Ook voor de verteringsenzymen is deze pH van 7 belangrijk. Deze enzymen zijn onmisbaar om het voedsel, eiwitten, vetten en koolhydraten af te breken in enkelvoudige moleculen die door de darmwand kunnen en zo in de bloedbaan kunnen komen. Als de alvleesklier dus niet goed werkt wordt het slijmvlies van de dunne darm dus aangetast en is de vertering slecht. Vaak betekent dit dat oa eiwit slecht afgebroken wordt. Als er dan te grote eiwittstukken, die niet volledig zijn verteerd, de darmcel in kunnen omdat de slijmlaag aangetast is reageert de darmcel met een ontstekingsreactie in de cel om het te grote eiwit dat het lijf niet herkent aan te vallen. Dit gaat gepaard met veel pijn in de buik. Ook zorgt een ontstekingsproces voor veel afvalproductie. Deze afvalstoffen moeten door de lever en de nieren het lichaam uitgewerkt worden. Ook via de huid raakt het lichaam afvalstoffen kwijt. Wanneer er een vergroot aanbod is van afvalstoffen bv. door een slechte darmfunctie met meer ontstekingsactiviteit en de afvoerkanalen van lever en nier functioneren ook minder optimaal kan de huid het overschot aan afval te verwerken krijgen. Dit lijkt een belangrijke factor bij het ontstaan van eczeem te zijn.

Vanuit de osteopathie is het in deze gevallen heel belangrijk om de alvleesklier weer krachtig te laten functioneren oa. door te zorgen dat de bezenuwing van dit orgaan weer optimaal is en door voedingsadviezen. Ook is het optimaliseren van de lever- en nierdynamiek erg belangrijk, deze organen kunnen bij een betere verwerking van afvalstoffen de huid enorm ontlasten.

Eczeem, astma, hooikoorts en allergie. Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is dit goed en efficiënt te behandelen. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u of uw kind kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Kind dat gaat niet praten, hoe kan dat?

Kind dat gaat niet praten, hoe kan dat? Hoe komt het dat sommige kinderen niet tot praten komen? Meestal komt dit omdat deze kinderen zichzelf niet horen praten. Als bij alle onderzoeken dan blijkt dat het gehoor in orde is, wat is dan de oorzaak? Maarten Heemskerk, osteopaat van Osteopathie Haarlem, gebruikt embryonale kennis om dit probleem van een kind dat gaat niet praten, hoe kan dat oorzakelijk te behandelen.

De ontwikkeling van ons gehoor gaat samen met de ontwikkeling van het aangezicht. In het aangezicht zijn er drie botten, bovenkaak, onderkaak en tongbeen, die bij hun ontwikkeling een stukje bot verliezen. Deze drie afgebrokkelde botjes worden de drie gehoorbeentjes, hamer, aambeeld en stijgbeugel. De drie aangezichtsbotten blijven verbonden met kleine ligamentjes met de drie gehoorbeentjes. De botstukken van het aangezicht, vooral de boven- en onderkaak hebben holtes. Als wij gaan praten brengen we deze holtes in trilling, deze trillingen worden dan via de ligamenten overgebracht op de gehoorbeentjes. Op deze manier kunnen we onszelf dan horen. Dit verklaart ook waarom onze eigen stem zo anders klinkt wanneer we die wel via het oor horen, via bv. een opname.

Kind dat gaat niet praten, hoe kan dat? Het niet praten ontstaat dan wanneer deze holtes niet goed geopend worden. Dit openen gebeurt oa. door de ontwikkeling van het hart. Het is de dalende impuls van het hart die deze botstukken ‘opentrekt’. Als dit goed en krachtig gebeurt zal hierdoor ook het gezicht van vorm veranderen. Als dit niet krachtig genoeg gebeurt zullen de holtes ook niet goed gedraineerd worden en heel gevoelig worden voor ontstekingen en infecties. De dalende ontwikkeling van het hart wordt weer in gang gezet door de dynamiek die de darm genereert. Zo kunnen er op meerdere nivo’s redenen zijn voor het minder goed openen van de holtes in het aangezicht en het niet tot praten komen.

Kind dat gaat niet praten, hoe kan dat? Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is dit goed en efficient te behandelen. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uw kind kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Buikpijn, kramp in de buik en osteopathie

Buikpijn, kramp in de buik en osteopathie. Veel mensen hebben hier last van, ook kinderen. Bij kinderen is het niet altijd duidelijk of de pijn ook daadwerkelijk in de buik zit, zij kunnen ook andere klachten benoemen als buikpijn. Soms voelen ze zich niet goed en zeggen dan dat ze buikpijn hebben. Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om buikpijn, kramp in de buik en osteopathie oorzakelijk te behandelen.

In het geval van buikpijn is het o.a. belangrijk om te kijken naar de zenuw die de darm laat functioneren. Deze zenuw, die de darm aanstuurt, heet de nervus vagus. Dit is de zenuw die ervoor zorgt dat de darm voedsel verteert. Voedsel verteren is eigenlijk niks anders dan dit zo klein maken dat het door de darmwand heen kan en in de bloedbaan kan komen, zodat we het in het lichaam kunnen gebruiken. Door de prikkels van de nervus vagus produceert de maag zuur, maakt de alvleesklier enzymen en koolzuursap etc. etc. Dus zonder de werking van deze zenuw kunnen we voedsel niet verteren en opnemen. Als deze zenuw geblokkeerd is betekent dit dat veel onverteerde voedselresten in de darm achter blijven. Bij een temperatuur van 37 graden geeft dit rotting en dit is bijvoorbeeld één van de redenen voor buikpijn.

Onze Alvleesklier maakt, door prikkels van de nervus vagus, naast verteringsenzymen ook koolzuursap. Door de verteringsenzymen kunnen we snel grote ketens vetten, suikers en eiwitten in enkelvoudige moleculen afbreken zodat ze opgenomen kunnen worden in de bloedbaan. Zonder deze enzymen duurt het klein maken te lang, zodat het eten al verrot is voor het opgenomen kan worden. Voor een goede werking van deze enzymen is een neutrale zuurgraad nodig. Aangezien in de maag de zuurgraad extreem laag is (het is er zuur als ewr maagzuur geproduceerd wordt, pH 2-3) moet er tussen de maag en de dunne darm iets gebeuren om de zuurgraad minder zuur te maken. Dit doet ook de alvleesklier, door de productie van koolzuursap, dit sap neutraliseert het maagzuur en zorgt er zo voor dat de verteringsenzymen hun werk goed kunnen doen. Zonder koolzuursap ontstaat er in de darm een zuur milieu. Ook de slijmvlieslaag van de darm wordt hierdoor aangetast en deze kan dan de darmwand kan minder goed beschermen. Dit kan ervoor zorgen dat te grote moleculen in de darmwand kunnen komen en dit kan ontstekingsklachten in de darmwand geven en ook dit is één van de redenen voor het krijgen van buikpijn.

U snapt dat een goed doorkomen van de nervus vagus naar de buik essentieel is voor het goed werken van het darmsysteem. Voor de osteopathie is het heel belangrijk om te controleren of de nervus vagus doorkomt en zo nee, moeten we ervoor zorgen dat dit wel gebeurt. Als dit hersteld is is het zaak om de beweeglijkheid van het verteringssysteem te beoordelen en waar nodig te herstellen. Hierover is heel veel te vertellen en uit te leggen, de darm heeft verschrikkelijk veel bewegingsmogelijkheden en richtingen en dus ook heel veel mogelijke beperkingen.

Vooral bij kinderen kan vaak terugkerende buikpijn, kramp in de buik mede veroorzaakt worden door moeilijkheden tijdens de bevalling. Bijvoorbeeld als het hoofdje heel erg klem of vast heeft gezeten of er met een vacuümpomp aan het hoofd getrokken is om het babytje eruit te krijgen. Dit kan de plek waar de nervus vagus uit de schedel komt klemzetten. Ook situaties waarbij er bijzonderheden met de navelstreng waren, wanneer die bijvoorbeeld om de nek zat, kunnen zorgen voor een niet goed doorkomen van de nervus vagus en kunnen buikklachten geven.

Maarten Heemskerk werkt in de praktijk in Haarlem met embryonaal geïntegreerde osteopathie. Dit is een efficiënte manier om buikpijn, pijn en kramp in de buik, oorzaken en behandelen te beïnvloeden. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Kaakpijn, knakkend kaakgewricht en osteopathie

Kaakpijn, knakkende kaak en osteopathie. Hoe worden kaakpijn, knakkend kaakgewricht door de osteopathie bekeken en behandeld? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om kaakpijn, knakkend kaakgewricht en osteopathie oorzakelijk te behandelen.

Belangrijk is dat de onderkaak (mandibula) beschouwd wordt als onderdeel van het hele lijf. Het kan misschien raar klinken, maar de voorloper van onze onderkaak is een stukje krakbeen (kraakbeen van Meckl) dat ontstaat is aan de zijkant van een vliesje (oropharyngeale membraan) in de embryonale fase. Dit vliesje is de voorloper van de mond. De ontwikkeling van dit kraakbeen van Meckl start door de bewegingen die het verteringssysteem in deze embryonale peride maakt. Het zijn de bewegingen die onze darm maakt die er uiteindelijk voor zorgen dat er trekkrachten op de regio van dit primitieve (mond)vlies komen. Deze trekkrachten zorgen ervoor dat het kraakbeen van Meckl ontstaat. Vanuit dit kraakbeen wordt later de onderkaak gevormd.

Dus men kan zeggen dat onze onderkaak daarmee een spiegel is van hoe de buik zich gedraagt. Als er in de buik door littekens of andere verklevingen door bijvoorbeeld ontstekingen delen niet goed kunnen bewegen.Kan dit ertoe leiden dat de kaak van vorm verandert en niet meer goed kan bewegen. Onder andere deze verbanden worden bij de behandeling met osteopathie van kaakpijn, knakkend kaakgewricht en osteopathie onderzocht en eventueel behandeld.

Kaakpijn, knakkend kaakgewricht en osteopathie, als u meer wilt weten of een afspraak wilt maken kunt u bellen met 023 7200 920/06 141 80 360, of u kunt een bericht sturen.

Kort lontje bij kinderen! Osteopathie helpt

Kort lontje bij kinderen! Osteopathie helpt. Hoe ziet osteopathie een kort lontje, ongeremd en onbeheerst gedrag bij kinderen? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om een kort lontje, ongeremd en onbeheerst gedrag bij kinderen oorzakelijk te behandelen.

Na de geboorte beginnen vanuit de wand van de ventrikels gliacellen te groeien. Deze gliacellen zijn cellen die het hersenweefsel isoleren en steun geven. Zonder deze gliacellen zijn de hersenen niet in staat goed te groeien en te functioneren. Deze gliacellen bestaan voor het grootste deel uit vet. Dit zorgt ervoor dat de activiteit in de hersenen niet kan ‘weglekken’. Zonder gliacellen functioneren de hersencellen en daarmee de hersenen niet goed. Het is dus heel belangrijk om kinderen dus genoeg vet te geven, ook voor zwangere vrouwen is voldoende inname van goede vetten heel belangrijk.

Omdat de groei van de gliacellen begint in de wand van het ventrikelsysteem worden de hersenen van binnenuit naar buiten ontwikkeld. Het dichtst bij de ventrikelwand ligt de gyrus, deze wordt als eerste voorzien van gliacellen en wordt ook het eerst actief. De gyrus is het deel van de hersenen wat min of meer reflexmatig werkt, snel reageren zonder erover nadenke. Dit zorgt min of meer voor overlevingsreflexen. Dit deel is dus al snel in staat om te functioneren bij kinderen, vandaar dat kleine kinderen minder goed in staat zijn om goed na te denken over dingen en de neiging hebben reflexmatig te kunnen reageren zonder meerdere kanten van een situatie mee te wegen in hun reactie.

Hoe ouder kinderen worden hoe meer delen van de cortex, het buitenste hersendeel ook van gliacelen voorzien worden. Hoe actiever deze hersendelen dan kunnen worden en hoe beter we in staat worden om na te denken en dingen beter kunnen afwegen. Onze reactie wordt dan meer gepast. Dit gebeurt bij meisjes rond het 3e/4e jaar, bij jongens meestal iets later rond het 5e jaar.

Nu kunnen door verschillende redenen deze groeiprocessen oa. van gliacellen vertraagd worden. Een hele zware bevalling bv. met de navelstreng om de nek, of lang klem zitten in het geboortekanaal, vruchtwater inslikken, kan invloed hebben op dit proces. Ook een zwak darmsysteem met onvoldoende mogelijkheid om vet op te nemen kan een rol spelen. De kinderen bij wie dit het geval is reageren veel meer primair en zijn dan ook veel sneller boos of kunnen sneller met agressie reageren.

Ongeremd, onbeheerst gedrag, snel boos worden bij kinderen en osteopathie, als u meer wilt weten hierover kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen

Dyslectie of dyslexie? Helpt osteopathie?

Dyslectie of dyslexie? Helpt osteopathie? Er is veel onduidelijk over dyslectie of dyslexie. Wat is de oorzaak en hoe het te behandelen? Veel mensen houden zich bezig met het diagnostiseren en behandelen ervan. De embryonaal geïntegreerde osteopathie heeft de afgelopen jaren veel kennis verzameld over dyslectie/dyslexie. De samenhang tussen het kunnen gaan lezen en de ontwikkeling van de hersenen is zeer uitgebreid bestudeerd. Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt deze kennis om te behandelen en zo het lezen makkelijker te maken.

Onze hersenen ontstaan uit vier hersenblaasjes, om tot lezen te kunnen komen hebben we een groot aantal functies nodig uit alle vier van die hersenblaasjes. De ontwikkeling van de hersenen gaat uiteraard samen met de groei van de rest van het lichaam. Onze hersenen groeien door de ontwikkeling van het hart. Dit betekent dat ook na de geboorte het gebruiken en trainen van het hart zorgt voor een extra groeiprikkel van de hersenen. Dit betekent dat bewegen en sporten voor ons allemaal maar voor het opgroeiende kind in het bijzonder enorm belangrijk is!

De ontwikkeling van het hart wordt weer in gang gezet door processen die samenhangen met de vorming van het darmsysteem. Het beoordelen en behandelen van deze ‘ontstaansbewegingen’ zijn een belangrijk onderdeel van de embryonaal geïntegreerde osteopathische behandeling van dyslexie. De motor van de groei van de hersenen, het verteringssysteem en het hart moeten krachtig zijn en vrijheid hebben om hun ontwikkelingsbeweging te maken. Als dit niet zo is moet hier eerst in de behandeling aan gegeven worden. Als dit goed gaat zal het ook gerichte dyslexietraining veel efficiënter zijn.

Daarna moet het centrale zenuwstelsel (ruggenmerg en hersenen) beoordeeld worden. Dit ontwikkelt zich van beneden naar boven van bekken naar de schedel. Het bekken moet dus goed los zijn. Als er bv. bij de bevalling op de buik van de moeder gedrukt is kan het bekken daardoor minder soepel worden en dit kan de doorgroei van het zenuwstelsel dus beperken. Ook hier zal de behandeling, als dit nodig is, aandacht aan besteden.

Pas als deze onderdelen optimaal zijn zal, er ook aandacht voor de schedel moeten zijn. De schedel wordt gevormd door de groei van de hersen. Onze schedel is daarmee een plattegrond van de verschillende hersendelen. Op deze manier is ieder deel van de schedel te verbinden met een specifiek hersendeel. Ook de functies van dit hersendelen zijn dan te verbinden aan dit deel van de schedel.

Om te kunnen lezen hebben we functies nodig uit alle vier de hersenblaasjes. Uit het eerste hersenblaasje het evenwichtsorgaan om onze ogen goed te kunnen bewegen over de letters/zinnen. Het tweede hersenblaasje bevat het tectum. Deze kern zorgt ervoor dat klank en beeld aan elkaar geplakt worden. Dit is essentieel voor lezen. Dit is immers de koppeling van een (visueel) beeld (een letter of een woord) met een klank. De ogen, ook niet onbelangrijk voor het lezen, ontwikkelen zich uit het derde hersenblaasje. Uit het vierde hersenblaasje (secondair procencephalon) groeien de grote hersenen met daarin gebieden die belangrijk zijn voor taalbegrip en -verwerking.

Wanneer een schedel bij de bevalling veel druk heeft ondergaan of lang klem gezeten heeft is de kans groter op beperkingen in de groei van de bijbehorende hersenblaasjes. Dit kan ervoor zorgen dat de kalenderleeftijd van een kind en de ontwikkelingsleeftijd van het zenuwstelsel niet synchroon hoeven te lopen. Een kind kan 6 jaar oud zijn maar zijn zenuwstelsel kan achterlopen en bv. nog 4 1/2 jaar zijn. Iedereen zal begrijpen dat dit kind moeite zal hebben met lezen en überhaupt met het zich gedragen als 6-jarige.

Ik heb de afgelopen 10 jaar zeer intensief de relaties van de verschillende hersendelen met de schedel en de rest van het lichaam bestudeerd. Ook heb ik me verdiept in de behandelmogelijkheden. Omdat mijn eigen zoon dyslectisch was en ik wilde begrijpen waar hij mee worstelde en of ik hem kon helpen. Hij heeft zijn middelbare school inmiddels met succes afgerond en is gaan studeren, lezen is voor hem geen probleem meer.

Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uzelf of uw kind, kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Vorige 1 234 5 Volgende

behandelen

Recente berichten

Tags