behandelen Archieven - Pagina 2 van 8

Crohn, ziekte, hoe helpt osteopathie?

Crohn, ziekte, hoe helpt osteopathie? Hoe kan osteopathie helpen bij een chronische ontsteking van de darmwand? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om te behandelen.

De ziekte van Crohn kenmerkt zich door een chronische ontsteking van de darmwand, zowel de dunne als de dikke darm kunnen aangedaan zijn. Ontstekingen kunnen ook in de diepere spierlagen van de darm aanwezig zijn en niet alleen, zoals bij colitis ulcerosa in de slijmvlieslaag van de darm.

Door de ontstekingen in het darmgebied is behandelen van de darm zelf niet goed mogelijk, wel kan men een aantal hele belangrijke dingen doen die het functioneren van de darm verbeteren. Bijvoorbeeld het goed vrijmaken van de n. vagus. Dit is de hersenzenuw die verantwoordelijk is voor het aansturen van het verteringsproces, zonder het goed doorkomen van de n. vagus in de buik, wanneer deze geblokkerd is, kan er geen voedsel verteerd en dus opgenomen worden. De n. vagus is een hersenzenuw, dat betekent dat hij uit de schedel komt en dan in de keel in de wand van de slokdarm gaat lopen en hiermee naar de buik gaat. Daar vertakt hij zich naar alle delen van het verteringssysteem (o.a. lever, alvleesklier, duodenum, dunne – en dikke darm). Vooral de aansturing van de alvleesklier is belangrijk. Als de alvleesklier niet krachtig werkt maakt hij te weinig verteringsenzymen en te weinig maagzuurneutraliserende sappen. Hierdoor wordt het milieu in de dunne darm te zuur en vermindert de dikte van de slijmlaag. Dit maakt de darmwand zeker niet minder gevoelig voor ontsteking!

Deze zenuw is vaak in het verloop van dit traject geblokkeerd, door bijvoorbeeld longproblemen of doorgemaakte angina’s of door zuurbranden van de slokdarm. Dit is met osteopathie goed en veilig te behandelen bij mensen die de ziekte van Crohn hebben. Ook een orgaan als de lever is heel belangrijk voor de functie van de darm en ook dit is met osteopathie goed en veilig te beïnvloeden, op deze manier is de functie van de darm te ondersteunen.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is het mogelijk om te behandelen en zo te proberen de darm weer beter te laten werken en op deze manier het verloop van de ziekte van Crohn gunstig te beïnvloeden. Als u vragen heeft hierover kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Liesblessure, liespijn en liesklachten, osteopathie?

Liesblessure, liespijn en liesklachten, osteopathie? Liesblessure, liespijn en liesklachten kunnen heel vervelend zijn. Vooral wanneer sporten daardoor bijvoorbeeld onmogelijk wordt. Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om liesblessure, liespijn en liesklachten oorzakelijk te behandelen met osteopathie.

Om te begrijpen hoe een liesblessure, liespijn en liesklachten ontstaan en hoe osteopathie dit behandelt is begrip van het ontstaansproces in ons lijf van het bekken/been belangrijk. Het bekken wordt in de embryonale fase gevormd door de bewegingen die de darm maakt. De darm zorgt op de 25e dag na de bevruchting eerst voor de aanleg van de schoudergordel/arm en daardoor ontstaat 2 dagen daarna het bekken/been. Ten eerste betekent dit dat een liesblessure, liespijn en liesklachten nooit helemaal goed te behandelen is als er in de schoudergordel/arm nog blokkades zitten. Deze moeten dus eerst opgelost worden. Verder ontstaan alle gewrichten in ons lijf door de groei van bloedvaten. Armen en benen zijn in eerste instantie kraakbeenplaten waarbij een bloedvat (arterie) mee groeit, doordat het bloedvat trager groeit dan de kraakbeenplaat wordt deze plaat op een gegeven moment gebogen (dit proces wordt kinking genoemd), op de plek van de knik ontstaat het gewricht. Aangezien alle arteriële bloedvaten uit het hart komen is het heel belangrijk om wanneer en een probleem in een gewricht bestaat om ook dit goed te behandelen. De ontwikkeling van het hart vindt plaats door dynamiek die in de darm start en zo zijn we weer terug bij de darm.

Een hele simpele test voor de beweeglijkheid van de dunne darm is het naar buiten laten gaan van de knieën in ruglig met gebogen knieën, als dit niet goed gaat en pijnlijk is. Is een gebrek aan darmbeweeglijkheid een mogelijke oorzaak. Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is het mogelijk om de darm beter te laten bewegen en zo het functioneren van de lies te verbeteren. Als u vragen heeft hierover kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Voorhoofdsholte – Bijholte ontsteking, oorzaak behandelen

Voorhoofdsholte – Bijholte ontsteking, oorzaak behandele. Als deze ontstekingen iedere keer terugkeren, waar komt dat dan door? Sommige kinderen en ook volwassenen hebben hier veel en vaak last van. Ondanks anti-biotica komt de bijholte- en voorhoofdsholte ontsteking iedere keer weer terug. Hoe kijkt de osteopathie naar dit probleem? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om bijholte- en voorhoofdsholte ontsteking te behandelen.

Waarom hebben sommige kinderen en volwassenen vaak terugkerende bijholte – en voorhoofdsholte ontstekingen? Om dit goed te kunnen uitleggen is het handig om de ontwikkeling van ons aangezicht, waar de holtes in zitten te bespreken. Ons (aan)gezicht ontstaat uit kieuwbogen, het precieze aantal kieuwbogen is nog niet duidelijk, daarover zijn de meningen verdeeld.

Deze kieuwbogen ontstaan vanuit kieuwboogarteriën die uit het hart groeien. Het is deze verbinding met het hart die belangrijk is voor de ontwikkeling van het aangezicht. In ons lijf is de ontwikkelingsbeweging van het hart een beweging naar beneden. Met andere woorden ons hart daalt in ons lichaam, hierdoor ontstaat via de bloedvaten, die vanuit het hart naar het toekomstige aangezicht lopen, een trekkracht op dit aangezicht. Deze trekkracht is verantwoordelijk voor het doen ontstaan en ook het openen en ook open houden van de bijholte, voorhoofdsholte en andere holtes in ons aangezicht. Ook is deze trekkracht o.a. verantwoordelijk voor het direct en indirect ontwikkelen van het gebit bij kinderen.

Wanneer er dus een verminderde trekkracht van het hart is op het (aan)gezicht worden de holtes niet goed geopend. Hierdoor kunnen ze dan niet goed hun rommel kwijt en worden ze kwetsbaar voor infecties, bestrijden van die infecties is dan niet efficiënt omdat door de slechte afvoer de infectie zich na de kuur toch weer kan opbouwen.

Als we nu gaan kijken naar redenen waarom de trekkracht van het hart minder groot is, zijn er behoorlijk wat mogelijkheden. Het hart gaat dalen door ontwikkelingsbewegingen in de buik, dus littekens of operaties in de buik kunnen invloed hebben, net zoals een hele zware bevalling. Voor kinderen die bij de bevalling de navelstreng om de nek hebben geldt dat dit een mechanische beperking betekent voor de overdracht van de trekkracht van het hart. Kortom er zijn heel veel mogelijke redenen voor bijholte – en voorhoofdsholte ontsteking die iedere keer terugkeren.

Wat ook een factor kan zijn bij het chronisch ontstoken zijn van de bijholte en voorhoofdsholte is een geïrriteerd slijmvlies van deze holtes. De slijmvliezen van de darm, luchtwegen en gezichtsholtes zijn embryonaal oorspronkelijk één brok weefsel. In onze ontwikkeling wordt dit dan verdeeld over deze 3 gebieden, het grootste deel ontwikkelt zich tot darmslijmvlies. Als dit darmslijmvlies door een slechte vertering constant ontstoken is zal dit betekenen dat ook het slijmvlies van de luchtwegen en van de voorhoofdsholte en bijholte chronisch geïrriteerd kunnen zijn. Ook nu is het weer goed krijgen van de darm een voorwaarde voor het beïnvloeden van de slijmvliezen van de voorhoofdsholte en bijholte.

Voorhoofdsholte – Bijholte ontsteking, oorzaak behandelen. Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is bijholte- en voorhoofdsholte ontsteking te behandelen. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u of voor uw kind kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat? Hoe komt het dat sommige baby’s dit niet gaan doen? Soms gaan deze baby’s in plaats van kruipen billenschuiven of blijven ze tijgeren zonder de benen te gebruiken of rollen ze continue door de kamer. Dit is jammer, want het kruipen is een belangrijke stap in de ontwikkeling voor baby’s. Heel fijn als die stap gemaakt wordt voor ze gaan lopen. Door het kruipen maken baby’s onder andere de doorbloeding naar de hersenen vrij. Zo creëren ze een belangrijke voorwaarde voor hersengroei. Als baby’s gaan kruipen zie je dat de ontwikkeling in een stroomversnelling komt. De invloed van het kruipen op de doorbloeding van de hersenen speelt daar een rol in.

Vaak speelt het niet goed kunnen bewegen van de schedel ten opzichte van de eerste nekwervel een belangrijke rol bij het niet tot kruipen komen. Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming bij het oplossen van dit niet tot kruipen komen van de baby.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Om te kunnen kruipen moet een baby eerst de schedel kunnen bewegen ten opzichte van de atlas (de eerste nekwervel). De schedel moet naar voren kunnen glijden op de gewrichtsvlakken van de atlas. Als dit niet goed lukt vinden baby’s het erg vervelend om op de buik te liggen. Ze beginnen dan vaak snel te huilen. Want om te kunnen zien waar je naar toe gaat moet je je hoofd kunnen optillen, om dit mogelijk te maken moet er een beweging naar voren van de schedel op de atlas gemaakt kunnen worden. Ook is voor het kruipen de beweging naar achteren van de schedel op de atlas heel belangrijk, wanneer deze beweging niet goed te maken is kunnen baby’s hun heup niet ver genoeg buigen. Dit is nodig om de knie onder het bekken te trekken, essentieel om op handen en knieën te kunnen kruipen. Tijgeren gaat dan nog wel maar volwaardig kruipen lukt dan niet.

In het geval van een slecht bewegen van de schel ten opzichte van de atlas zijn er ook nogal eens andere problemen. Vaak is er een duidelijke voorkeurshouding (geweest) in lig, ook wanneer het kind bij het op de buik liggen vrijwel meteen begint te huilen (dan is de schedelbeweging naar voren moeilijk). Veel overstrekken van het lijf en in het bijzonder van de nek en hoofd kan wijzen op beperkingen die een rol spelen in het niet gaan kruipen bij baby’s.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is dit goed en snel te beïnvloeden. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uw baby kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn

Pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn

Pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn, hoe ontstaat dit en hoe is deze klacht te verhelpen? Veel mensen merken dat deze schouderpijn na een lokale behandeling van de schouder niet helemaal weg is of snel weer terug komt. Osteopathie kan vaak een goede aanvulling zijn om de pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn wel volledig weg te krijgen.

Behandeling

Hoe bekijkt een osteopaat pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn? Een osteopaat heeft bij pijn in de schouder de ontstaansgeschiedenis van de schouder en de arm in het achterhoofd. Om in het embryo de schouder en de arm te doen ontstaan zijn o.a. bewegingen van de (slok)darm, het hart, de longen en de mondbodem belangrijk. Dit betekent dat wanneer de beweeglijkheid van één van deze delen beperkt is. Door bijvoorbeeld brandend maagzuur of een longontsteking, dat dit ook gevolgen heeft voor de beweeglijkheid van de schouder. Als je met zo’n schouder wel veel beweegt. Je speelt een extra lange partij tennis of we witten een plafond, zal er makkelijk een beschadiging optreden in de schouder. Die gaat dan ontsteken en dat geeft pijn. Rust zal deze klacht dan doen verminderen maar zolang de achterliggende beperkingen niet ook meebehandeld zullen worden zal de schouder bij belasten weer snel pijn gaan doen. Er zal dan een nieuwe ontsteking ontstaan.

Waar behandelen?

Osteopathisch is het in zo’n geval belangrijk om de achterliggende beperkingen, die de oorzaak van het slecht bewegen van de schouder zijn, te vinden en te behandelen. Pijn in de schouder, slijmbeursontsteking in schouder, schouderpijn is met embryonaal geïntegreerde osteopathie goed en snel te beïnvloeden. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Litteken na keizersnede, osteopathie helpt!

Litteken na keizersnede, osteopathie helpt! Bij een keizersnede wordt het buikvlies 2 keer doorgesneden om bij de baarmoeder te kunnen komen. Dit kan ervoor zorgen dat er zowel oppervlakkig alsook in diepere lagen van het buikvlies littekenweefsel ontstaat. Dit kan een negatieve invloed hebben op oa. de functie van de blaas, de darm en het soepel bewegen van de onderrug. Er is een onderzoek gedaan naar de effecten van osteopathische behandeling van een litteken na een keizersnede op klachten bij vrouwen bij wie dit litteken er al minstens 18 maanden was.

In het onderzoek werd gebruik gemaakt van echografie, een test voor het meten van de soepelheid van de onderrug en een vragenlijst voor het meten van de levenskwaliteit. Gedurende 8 weken werden bij 10 proefpersonen osteopathische technieken gebruikt, waarbij met de hand het litteken van de keizersnede gerekt werd (30 minuten per behandeling).

Er werd een duidelijk effect gemeten; de dikte van het littekenweefsel van de keizersnede nam duidelijk af. Ook was er een aantoonbare afname te zien in de toename van de soepelheid van de wervelkolom na 8 weken. De score op de levenskwaliteit op het gebied van afname van de pijn is ook heel groot. Een lichte afname was te zien in de frequentie van gynaecologische problemen, rugklachten, darm-en plasproblemen na 8 weken van behandeling. In eventuele vervolgstudies zou nog specifieker gekeken moeten worden naar de elasticiteit op het littekenweefsel.

Litteken na keizersnede, osteopathie helpt! Behandelen met osteopathie helpt dus echt bij klachten door littekenweefsel na een keizersnede. Als u meer wilt weten hierover kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Originele titel: Effect of myofascial induction therapy on post-C-scars, more than one and a half years old. Pilot study.
Auteurs: Chamorro Comesana, A., Suarez Vicente, M. del Pilar, Docampo Ferreira, T., Perez-La Fuente Varela, M. del Mar, Porto Quintans M.M., Pilat, A.
Verschenen in: Bodyworks and Movement Therapies, maart 2016.

Rugpijn en heupklachten, heeft dit met elkaar te maken?

Rugpijn en heupklachten, heeft dit met elkaar te maken? Rug-, heup- en ook beenklachten hebben vrijwel altijd met elkaar te maken. Hoe bekijkt de osteopathie de relaties tussen deze klachten? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om rugpijn en heupklachten, heeft dit met elkaar te maken? oorzakelijk te behandelen.

Onze rug, heup en been ontstaan in onze ontwikkeling door de ontwikkelingsbewegingen die onze darm maakt. Het been ontstaat immers samen met de rest van het lijf en wordt er niet zoals bij een pop later aan vast geschroefd! Deze relaties zijn ook in ons volwassen leven belangrijk voor het goed kunnen bewegen en gebruiken van de heup, en daarmee de rug en ook het been.

Heel belangrijk voor de relatie tussen deze twee structuren is het om ons te realiseren dat voor rugklachten de heup een belangrijk gewricht is. Als de heup niet goed naar binnen of naar buiten kan draaien zal een lokale behandeling van de rug of het been niet de klachten niet helemaal kunnen wegnemen.

Een heup die niet naar buiten draaien kan zorgt voor compressie in het heupgewricht, de heup zal daardoor sneller kunnen slijten, ook zal deze positie de knie en het enkelgewricht vastzetten zodat ook die sneller kunnen slijten en pijn zullen gaan doen. Voor de osteopaat is de oorzaak voor deze blokkade van de heup ook gelegen in het niet goed mobiel zijn van delen van de darm. Een belangrijk deel van de behandeling zal dan ook daar plaatsvinden.

De heup die niet naar binnen te draaien is zorgt voor instabiliteit, dit geeft ontstekingen in de kapsels, pezen en slijmbeurzen van het heupgewricht en. Voor de rug geldt dat als de heup niet naar binnen kan draaien het hol maken (lordose) van de rug minder goed kan plaatsvinden. Hierdoor wordt de tussenwervelschijf kwetsbaar voor beschadiging en voor herniaties (HNP). Dit niet naar binnen kunnen draaien van de heup vindt zijn oorzaak mede in fixaties van het laatste deel van de dikke darm. Behandeling moet dan ook zorgen voor het weer mobiel maken van deze structuur en daarmee herstel van de beweging van de heup naar binnen.

Rugpijn en heupklachten, heeft dit met elkaar te maken? Als u wilt weten of osteopathie bij uw heupklachten en rugpijn kan helpen kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Burnout, burn out, opbranden en chronische stress

Burnout, burn out, opbranden, chronische stress en uitputting. Hoe behandelt osteopathie klachten van burnout, burn out, opbranden, Burnout, burn out, opbranden en chronische stress chronische stress en uitputting? Veel mensen hebben het gevoel de hele tijd opgejaagd te zijn, er zijn verschrikkelijk veel stresserende prikkels in onze huidige maatschappij. Maar niet iedereen krijgt een burnout, burn out. Waarom krijgt de één hierdoor wel een klachten en de ander niet? Vaak speelt een onvolledige informatievoorziening uit het lijf naar de hypothalamus een belangrijke rol hierin. Als wij in stressvolle situaties belanden moet onze hypothalamus ons lichaam klaarmaken om hier adequaat op te kunnen reageren. Bijvoorbeeld bloeddruk en hartslag gaan omhoog, de zenuwen en zintuigen worden meer gevoelig gemaakt, zodat we sneller kunnen reageren op eventueel gevaar. Als deze stressprikkel weg is moet de hypothalamus er weer voor zorgen dat deze aanpassingen stoppen en dat het lichaam weer in de uitruststand komt, zodat we weer energie kunnen opladen voor de volgende keer dat we energie moeten verbranden in stress. Dus tijdens stresssituaties zorgt de hypothalamus ervoor dat we energie kunnen verbranden om op gevaar te reageren en in rust zorgt die ervoor dat we deze verbruikte energie weer kunnen aanvullen. Als de informatie, waarop de hypothalamus besluit om in de actie- of ruststand te gaan, niet volledig aankomt, kan dit zorgen voor een constant opgejaagd gevoel, we blijven dan energie verbranden, ook in rust, dit is vaak een belangrijke reden voor het ontwikkelen van burnout, burn out, opbranden, chronische stress en uitputting.

De hypothalamus is in onze hersenen dus de kern die bepaalt of wij in de stress-stand moeten gaan of dat we kunnen ontspannen en gaan opladen. De hypothalamus doet dat op basis van informatie die hij krijgt uit het lichaam. Deze informatieve zenuwroutes heten HPA-aansturingsassen. Als de HPA-aansturingsassen de informatie uit de romp niet goed niet kunnen doorgeven aan de hypothalamus, kan deze na een prikkel, zoals bv. een hard geluid, niet besluiten dat stress niet nodig is en tot rust komen. In het voorbeeld van het harde geluid is er bv. te denken aan het geluid van een brekende tak, als je dit hoort is dat stress en reageert de hypothalamus. Als je gekeken hebt en gezien hebt dat er niks aan de hand is moet de hypothalamus weer in de oplaadstand gaan. Maar als deze informatie de hypothalamus niet bereikt dan zal de hypothalamus het lichaam in de alarmstand houden. In deze toestand blijven wij dan dus energie verbranden en kunnen we minder goed energie opladen. Burnout, burn out, opbranden, chronische stress en uitputting liggen dan op de lange termijn op de loer.

De afgelopen jaren is bij het instituut voor geïntegreerde technieken voor de osteopathie de anatomie van de aansturing van het stress-systeem bestudeerd en zijn er technieken ontwikkeld om dit systeem te testen en te behandelen. Als dit gebeurd is dan kan begonnen worden met het opladen van energie en zorgt dit er ook voor dat er op rustmomenten energie opgeladen kan worden. Dit geeft het herstel van de burnout, burn out, opbranden, chronische stress en uitputting meestal een enorme impuls.

Als u vragen heeft hierover kunt u met Maarten Heemskerk bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Autisme, autistiform gedrag, kan osteopathie helpen?

Autisme, autistiform gedrag, kan osteopathie helpen? Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming in de behandeling om autisme en autistiform gedrag te beïnvloeden.

Wat is nu precies autisme en hoe ontstaat het? De afgelopen decennia is door Prof. dr. Stephen W. Porges veel onderzoek gedaan naar autisme. Zijn bevindingen hebben geleid tot “the polyvagal theory”. Deze theorie zegt dat de n.vagus, een zenuw van het niet-willekeurige zenuwstelsel, die belangrijk is bij processen die met opladen/herstellen/uitrusten te maken hebben, bestaat uit heel veel verschillende kernen. Porges ontdekte dat deze zenuw vezels in zich heeft uit meerdere, in verschillende evolutionaire periodes ontwikkelde, kernen. Er is dus niet één vagus maar er zijn er meer, hij maakt onderscheid in de oude en een nieuwe vagus. Hij is er achter gekomen dat bij autisten de “nieuwe” vaguskernen zwakker aangestuurd worden.

Wat betekent dit nu voor mensen met een zwakke “nieuwe” Vagus? Hun verteringssysteem zal minder krachtig zijn, ze hebben moeite met het verteren van veel verschillende dingen, ze lusten veel dingen niet en vinden ze snel stinken. Hoe meer structuur eten heeft hoe lastiger ze het vinden en in het algemeen doen ze ook heel lang over het eten, ze hebben de neiging vaak lang te kauwen. Ook proberen ze vaak hun verteringsysteem te activeren door het sabbelen op dingen, mouwen van truien kunnen een favoriet sabbelobject zijn. Deze nieuwe vaguskernen zijn evolutionair ontstaan in een periode dat we ons ontwikkelden van koudbloedige solitair levende wezens naar warmbloedige zoogdieren die in sociale verbanden leefden. Dit verklaart waarom als er een zwakke “nieuwe” vagus is, de in die periode tegelijk ontstane hersenzenuwkernen ook zwak zijn. Deze kernen zorgen oa. voor het maken van (oog)contact, regelen de intonatie van de stem, zorgen voor de gezichtsuitdrukking en voor het richten van het gezicht. Deze contactuele kernen zijn dan dus ook zwak ontwikkeld. Dit verklaart waarom het maken van contact zo lastig is

Hoe wordt nu normaliter deze “nieuwe”vagus aangestuurd en krachtig gemaakt? Prof. dr. Antonio Damasio heeft met zijn somatische stempel hypothese aangetoond dat prikkels uit de romp/buik verantwoordelijk zijn voor het ervaren van emoties. De “nieuwe” vagus wordt oa. door deze vezels krachtig gemaakt, 80 % van de vezels in de vagus is afferent, dat betekent dat via deze vezels informatie naar de hersenen gestuurd wordt. Als deze informatiestroom niet goed doorkomt wordt het voelen van emoties veel moeilijker, tegelijkertijd wordt de “nieuwe” vagus minder sterk en wordt het tonen van emoties via de herzenzenuwen die het gezicht aansturen moeilijker, en ook tegelijkertijd het verteren van voedsel. Nu is het niet moeilijk om te begrijpen dat deze kinderen het heel vervelend vinden om in onverwachte situaties terecht te komen, ze kunnen hun emoties minder goed voelen en vinden het dus heel moeilijk om in situaties terecht te komen waarin ze niet weten wat ze kunnen verwachten. Zoals ergens heengaan waar ze niemand kennen. In bekende situaties is dit een stuk makkelijker, maar als je met hun wat afgesproken hebt en door omstandigheden moet het opeens anders dan kunnen ze makkelijk “uit hun dak gaan”, ze raken dan in paniek bij het vooruitzicht in een niet te voorspellen situatie terecht te kunnen komen.

Autisme, autistiform gedrag, kan osteopathie helpen? Waardoor worden deze zenuwbanen nu geblokkeerd, collega-osteopaat Frank de Bakker heeft gemerkt dat grote druk op de schedel , zoals die bij de bevalling kan voorkomen, kan leiden tot compressie van de zenuwbanen die deze informatie naar de hersenen brengen, dit leidt tot een verminderde doorgave van prikkels en de verminderde aansturing van de “nieuwe” vagus is zo verklaard.

Autisme, autistiform gedrag, kan osteopathie helpen? De behandeling hiervan bestaat uit het krachtig maken van het verteringssysteem en het losmaken van de mechanische blokkades in de schedelbeenderen die verantwoordelijk zijn voor de blokkades op de inkomende informatie. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u of uw kind kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte?

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? De oorzaak van de ziekte van Parkinson ligt in een verminderd functioneren van de substantia nigra. Dit is een hersenkern die dopamine maakt, wanneer deze kern minder actief wordt of te gronde gaat wordt er minder dopamine gemaakt. Dit veroorzaakt de klachten die bij de ziekte van Parkinson horen. De onwillekeurige trillende bewegingen en de stijfheid. Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming bij de behandeling van de klachten die het gevolg zijn van de ziekte van Parkinson.

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? Hoe bekijkt de embryonaal geïntegreerde osteopathie de ziekte van Parkinson en de klachten die deze ziekte genereert. In de traditionele Chinese geneeskunde wordt de oorzaak hiervoor gezocht in een chronisch letsel aan het been. De embryonaal geïntegreerde osteopathie neemt dit ook als uitgangspunt. Vanuit de benen wordt informatie over dit letsel in het been op 2 manieren naar de hersenen gestuurd. Via vitale en gnostische zenuwbanen, de vitale route informeert de hersenen over pijn, grove tast en temperatuur. Deze banen zijn evolutionair oud en hebben geen myelineschede en daardoor niet gevoelig voor druk en trek. De gnostische banen sturen informatie over trillingen, beweging en fijne tast naar de hersenen, deze routes zijn veel minder oud en deze zenuwbanen hebben wel een myelineschede. De myeline is een isolatielaagje, dat voornamelijk uit vet bestaat, om de zenuwbaan heen. Dit zorgt ervoor dat de prikkelgeleiding van deze gemyeliniseerde zenuwen zeer snel is. Maar deze zenuwen met myeline zijn wel heel kwetsbaar voor druk en trek, m.a.w. ze vallen bij spanningsverhoging in het verloop van de zenuw sneller uit en kunnen dan hun prikkel niet aan het doel afleveren.

De vitale route uit het been naar de hersenen (specifieker naar de thalamus/hypothalamus) heeft in zijn verloop een aftakking naar de substantia nigra, deze aftakking zorgt voor een vermindering van de activiteit van de substantia nigra. Een pijnprikkel in het been zorgt dus voor een vermindering van de dopamineafgifte in deze substantia nigra. Normaal wordt de sensor die informeert over de vitale prikkelbron weer geremd door de hypothalamus. De hypothalamus ontvangt informatie uit de vitale en gnostische banen over het letsel. Als deze twee banen hun prikkel naar de hypothalamus kunnen sturen zorgt die ervoor dat de vitale prikkelaanvoer naar de hersenen vermindert. Hierdoor wordt de rem op de substantia nigra-activiteit weer opgeheven.

Problemen ontstaan mogelijkerwijs wanneer de doorgifte van de ‘kwetsbare’ gnostische zenuwen geblokkeerd wordt, als de hypothalamus die informatie niet meer binnenkrijgt remt hij de vitale aanvoer niet en gaat de afremming van de substantia nigra door en is deze minder in staat om dopamine te maken. De gnostische route naar de hypothalamus is vooral kwetsbaar in zijn verloop/passage door de schedelbasis.

Parkinson, helpt osteopathie bij deze ziekte? De osteopathische behandeling zal dus plaatsvinden onder andere in de schedelbasis, om daar de doorgifte van de gnostische zenuwen beter te maken en ook aan de benen, er moet gezocht worden naar de regio in de benen die verantwoordelijk is voor de aanvoer van de vitale prikkelbron. Om op deze manier de gevolgen van de ziekte van Parkinson te proberen te beïnvloeden

Als u meer wilt weten over Parkinson, kan osteopathie helpen bij deze ziekte, kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Vorige 123 4 Volgende

behandelen

Recente berichten

Tags