kruipen

Trage of achterstand in ontwikkeling bij baby of kind

Trage of achterstand in ontwikkeling bij baby of kind. Achterstand in ontwikkeling bij baby's en kinderenEen achterstand of een traagheid in de ontwikkeling kan zich op veel manieren uiten. Bijvoorbeeld in het niet tot kruipen komen, een blijvende voorkeurshouding van het hoofd, niet goed gaan praten of meer algemeen traag of onhandig in de motorische of mentale ontwikkeling.

Voor een achterstand in ontwikkeling bij baby’s en kinderen zijn veel redenen denkbaar. Vanuit de embryonaal geïntegreerde osteopathie bekijkt en behandelt Maarten Heemskerk van Osteopathie Haarlem deze problematiek.

Het is misschien apart om te beseffen, maar onze groei/ontwikkeling vindt plaats doordat ons verteringssysteem (darm) zich ontwikkelt. Deze ontwikkeling van het darmsysteem, die natuurlijk al begint in de baarmoeder, zorgt ervoor dat zowel het bewegingsapparaat (botten, spieren, armen en benen) maar ook het zenuwstelsel groeit. Als er nu bij baby of kind problemen zijn met de darmen kan dit ook betekenen dat de groeidynamiek minder krachtig is. Mogelijke oorzaken kunnen liggen in een moeizame zware bevalling. Als bijvoorbeeld de navelstreng om de nek zit of de schedel veel druk of trek heeft gehad, of wanneer er bij de bevalling vruchtwater wordt ingeslikt.

Een andere mogelijke reden voor een trage of achterstand in ontwikkeling bij baby of kind kan liggen in het minder goed doorgroeien van het zenuwstelsel. Door bijvoorbeeld een blokkade van het bekken van de baby. Het zenuwstelsel heeft vanaf het ontstaan een groeirichting van beneden naar boven. Het is Achterstand in ontwikkeling bij baby's en kinderendaarom dat bovenin (het hoofd) het meeste zenuwweefsel te vinden is. Om dit zenuwstelsel zitten vliezen (ruggenmerg-/hersenvliezen) die vastzitten aan het Heiligbeen. Dit bot zit tussen de twee bekkenhelften in en is onderdeel van het bekken. Als dit bot door druk vervormd is geworden kan dit een reden zijn dat het zenuwstelsel zich minder makkelijk naar boven ontwikkelt. Hierdoor kan het zenuwstelsel zich trager ontwikkelen en kunnen er ontwikkelingsproblemen ontstaan. Een reden voor zo’n probleem bij baby’s is druk op de buik van de moeder tijdens de bevalling. Het bekken van de baby is op dat moment nog niet berekend op grote druk of kracht. Door de manuele druk op de buik vervormd het kraakbenige bot en zal verharden. Dit zorgt er dan voor dat er meer spanning op de vliezen rondom het zenuwstelsel komt. Hierdoor zal het zenuwstelsel zich minder makkelijk kunnen ontplooien.

De klachten van kinderen en baby’s met ontwikkelingsbeperking zijn met embryonaal geïntegreerde osteopathie goed op te sporen en te behandelen. Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om deze klacht oorzakelijk te behandelen. Als u meer wilt weten kunt u bellen ( 023 7200 9200 / 06 141 80 360 ) of een bericht sturen.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat? Hoe komt het dat sommige baby’s dit niet gaan doen? Soms gaan deze baby’s in plaats van kruipen billenschuiven of blijven ze tijgeren zonder de benen te gebruiken of rollen ze continue door de kamer. Dit is jammer, want het kruipen is een belangrijke stap in de ontwikkeling voor baby’s. Heel fijn als die stap gemaakt wordt voor ze gaan lopen. Door het kruipen maken baby’s onder andere de doorbloeding naar de hersenen vrij. Zo creëren ze een belangrijke voorwaarde voor hersengroei. Als baby’s gaan kruipen zie je dat de ontwikkeling in een stroomversnelling komt. De invloed van het kruipen op de doorbloeding van de hersenen speelt daar een rol in.

Vaak speelt het niet goed kunnen bewegen van de schedel ten opzichte van de eerste nekwervel een belangrijke rol bij het niet tot kruipen komen. Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming bij het oplossen van dit niet tot kruipen komen van de baby.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Om te kunnen kruipen moet een baby eerst de schedel kunnen bewegen ten opzichte van de atlas (de eerste nekwervel). De schedel moet naar voren kunnen glijden op de gewrichtsvlakken van de atlas. Als dit niet goed lukt vinden baby’s het erg vervelend om op de buik te liggen. Ze beginnen dan vaak snel te huilen. Want om te kunnen zien waar je naar toe gaat moet je je hoofd kunnen optillen, om dit mogelijk te maken moet er een beweging naar voren van de schedel op de atlas gemaakt kunnen worden. Ook is voor het kruipen de beweging naar achteren van de schedel op de atlas heel belangrijk, wanneer deze beweging niet goed te maken is kunnen baby’s hun heup niet ver genoeg buigen. Dit is nodig om de knie onder het bekken te trekken, essentieel om op handen en knieën te kunnen kruipen. Tijgeren gaat dan nog wel maar volwaardig kruipen lukt dan niet.

In het geval van een slecht bewegen van de schel ten opzichte van de atlas zijn er ook nogal eens andere problemen. Vaak is er een duidelijke voorkeurshouding (geweest) in lig, ook wanneer het kind bij het op de buik liggen vrijwel meteen begint te huilen (dan is de schedelbeweging naar voren moeilijk). Veel overstrekken van het lijf en in het bijzonder van de nek en hoofd kan wijzen op beperkingen die een rol spelen in het niet gaan kruipen bij baby’s.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is dit goed en snel te beïnvloeden. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uw baby kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Billenschuiven bij baby’s, hoe en waarom

Billenschuiven bij baby’s, hoe en waarom. Sommige baby’s gaan niet op de normale manier kruipen op handen en knieën, maar bewegen zich voort door op hun billen te schuiven. Waarom doen ze dit en welke functie heeft dit dan?

Voor het tot kruipen komen bij baby’s is een goede beweeglijkheid van de Billenschuiven bij baby's, hoe en waaromschedel ten opzichte van de eerste nekwervel heel belangrijk. Voor kruipen is het essentieel dat het hoofd naar achteren bewogen kan worden omdat bij kruipen we het hoofd moeten optillen. Verder moet de heup ver genoeg opgetrokken kunnen worden om de knie onder het bekken te krijgen, als dit niet goed lukt blijft het bij tijgeren. De buiging van de heup gaat samen met het naar voren buigen van het hoofd. Als het hoofd niet naar voren gebogen worden kan kunnen we ook de heup niet goed buigen. Dus het niet tot kruipen komen van baby’s komt door een verminderde beweeglijkheid van de schedelbasis met de wervelkolom.

Billenschuiven bij baby’s, hoe en waarom. Nu is het zo dat hoe gek het wellicht ook klinkt er een relatie bestaat tussen het bekken en de schedelbasis. Het zijn in de embryonale fase de bewegingen die de romp, inclusief het bekken, vormen die tegelijkertijd ook zorgen voor de vorming van de schedelbasis. De schedelbasis is het bekken van de schedel, dit betekent dat baby’s die billenschuiven hun bekken daarmee iedere keer een klap geven. Ze bonken op hun bekken, daarmee zijn ze dan tegelijkertijd ook hun schedelbasis aan het ‘losbonken’. Ze lossen dus met het billenschuiven hun probleem op!

De kans op blokkades van de schedelbasis is groter wanneer de bevalling moeizaam was, als die lang geduurd heeft en het kindje klem heeft gezeten of wanneer er een vacuümextractor gebruikt is. Ook hele snelle bevallingen kunnen de schedelbasis blokkeren.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is billenschuiven bij baby’s, hoe en waarom goed te behandelen. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uw kind kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.